Pogrzeb
§ 23
Wyróżnia się następujące rodzaje grobów:
a) grób ziemny (dół w ziemi, w którym składa się trumnę lub urnę),
b) grób murowany (dół w ziemi, którego boki są murowane),
c) grób rodzinny (grób, w którym składa się dwie lub więcej trumien lub urn),
d) katakumba (specjalnie wydzielone pomieszczenie, w którego niszach
wydrążonych w pionowej ścianie składa się zwłoki),
e) kolumbaria (specjalna budowla, w której niszach składa się urny).
§ 24
1. Minimalne wymiary poszczególnych rodzajów grobów oraz sposób ich
wykonania i zabezpieczenia określają przepisy prawa państwowego.
2. Odległość między grobami, dla zabezpieczenia przejścia, nie może być mniejsza
niż 0,5 m.
3. Przejścia między grobami mogą być zagospodarowane wyłącznie za zgodą
Administratora oraz na warunkach przez niego określonych. Należy czuwać, by
wokół pomnika lub grobowca nie budowano (zazwyczaj wyłożonych kostką)
przesadnie dużych chodników i placyków. Chodniki będące tworem samowoli
budowlanej są usuwane na koszt dysponenta grobu.
4. Niniejsze zasady winny być podawane do wiadomości dysponentowi grobu w
chwili wykupu miejsca grzebalnego, jak również wykonawcy opaski grobu
ziemnego, pomnika lub grobowca.
5. Wykonawca prac budowlanych i renowacyjnych nie może rozpocząć działań na
cmentarzu jeśli wpierw nie zapozna się z zapisami niniejszej Instrukcji i Regulaminu
cmentarza parafialnego. Ponadto zleceniodawca winien okazać wykonawcy
dowód nabycia prawa do grobu albo miejsca grzebalnego wskazanego przez
Administratora lub pracownika cmentarza.
§ 25
1. Osoba nabywająca prawo do grobu lub też odpowiedzialna za pochowanie
zwłok zawiera umowę z Administratorem przez fakt wpłaty pokładanego.
Dokonując tej czynności strony winny określić rodzaj grobu i jego położenie oraz
wskazać dysponenta grobu.
2. Administrator _ jeśli uważa to za właściwe - może również wydać inny dokument
poświadczający zawarcie umowy.
§ 26
1. Składanie zwłok w kościołach lub kaplicach jest dozwolone na okres, który
poprzedza pogrzeb.
2. Zwłoki nie mogą być grzebane przed upływem 24 godzin od chwili zgonu, chyba
że śmierć nastąpiła w wyniku niebezpiecznej choroby zakaźnej i wydano
odpowiedni dokument o potrzebie bezzwłocznego pochówku.
3. Nigdy nie zezwala się na grzebanie niezidentyfikowanych zwłok (całych jak i
poszczególnych części), chyba że uzyskano zgodę odpowiednich organów
państwowych (np. prokuratury lub sądu).
§ 27
W trumnie, która przeznaczona jest dla osoby dorosłej wolno pochować zwłoki
tylko jednej osoby, chyba że idzie o zwłoki matki z dzieckiem nowo narodzonym
albo zwłoki dwójki dzieci. W tych przypadkach pochówek może być (zgodnie z
życzeniem rodziny) dokonany z użyciem tylko jednej trumny.
§ 28
1. Właścicielem terenu cmentarza jest parafia reprezentowana przez Proboszcza.
2. Grób, jak również grobowiec nie stanowi przedmiotu odrębnej od gruntu
własności. Nie może być także przedmiotem użytkowania wieczystego ani żadnego
z ograniczonych praw rzeczowych. Może być jedynie przedmiotem określonych
uprawnień, których źródłem jest umowa na mocy której Administrator oddaje
zainteresowanej osobie miejsce na grób, a druga strona zobowiązuje się do
postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym do ponoszenia opłat
za grób i ewentualne urządzenie grobu (np. wykonanie nagrobka).
3. Prawo do grobu nie podlega dziedziczeniu według zasad określonych w kodeksie
cywilnym oraz nie może być uznane za element majątkowy, stanowiący dorobek
małżonków.
§ 29
1. W przypadku, gdy osoba, która nabyła prawo do grobu wielomiejscowego
(zazwyczaj rodzinnego) zmarła, w tym samym grobie mogą być jeszcze pochowane
osoby wskazane przez nią.
2. W przypadku, gdy osoba mająca prawo do grobu wielomiejscowego zmarła bez
wskazania osób o których mowa w ust. 1, w grobie tym mogą być także pochowani
inni zmarli pod warunkiem, że zgodę na to wyraża najbliższa rodzina (osoby
uprawione) zmarłego dysponenta grobu.
§ 30
1. Zmiana dysponenta grobu może nastąpić na skutek przepisania pokwitowania
(umowy) na nową osobę. Taki zabieg może dokonać się w następujących
okolicznościach:
a) po upływie 20 lat, w czasie dokonywania powtórnej opłaty, na wniosek
dysponenta grobu,
b) przed upływem 20 lat, za zgodą dysponenta grobu, w czasie załatwiania
formalności związanych z pogrzebem przy dochowaniu przy grobie pogłębionym,
c) na podstawie orzeczenia sądu o zmianie dysponenta grobu,
d) w przypadkach, o których mowa w ust. 1a i 1b nowy dysponent grobu winien
udokumentować stopień pokrewieństwa względem osoby zmarłej.
2. Jeśli osoba dysponująca grobem nie żyje, prawo do wniesienia powtórnej opłaty
za grób przechodzi na osobę, która dokonała jej pochowania, chyba że inna osoba
przedstawi odpowiednie orzeczenie sądu o prawie do dysponowania grobem. W
przypadku, gdy osoba dokonująca pochówku dysponenta grobu również umiera,
następuje okres karencji wynoszący 2 lata, tak, by krewni mogli wyrazić swoje
zainteresowanie co do dalszej troski o grób. Powodem takiego unormowania jest
szacunek dla zmarłych i ich rodzin.
3. Po upływie 20 lat od pochówku i karencji, o której mowa w ust. 2, gdy nikt nie
wyrazi chęci troski o grób, miejsce przechodzi do dyspozycji zarządcy cmentarza,
celem dokonania następnych pochówków. W takiej sytuacji dotychczas
uprawnionym osobom nie przysługuje roszczenie o przywrócenie prawa do grobu,
nawet gdyby nadal troszczyły się o jego stan